Maraş merkezli depremlerin ardından arama kurtarma görevlisi olarak Hatay’a giden Pola Moffitt, “Katıldığım tüm operasyonlar içinde kesinlikle en zorlusu, en etkileyicisi bu oldu” dedi.
Meksikalı STK Topos Adrenalina Estrella’nın operasyon koordinatörü Moffitt, 37 yıldır bu tür işlerle uğraşan bir kurtarma görevlisi. Moffitt, örgütünün iki hafta önce Hatay’a gönderdiği beş kişilik kurtarma grubunun başıydı.
Moffitt, “Burada yaşadıklarımızı henüz sindiremedik. Yüzlerce tamamen yıkılmış bina vardı” dedi. Çok sayıda can kaybı oldu ve bunun nedeni personelin zamanında ulaşamaması değil, kurtarma çalışmasının teknik koşullarının çok karmaşık olmasıydı. Bir gece termal kamera ile bina ev, evden eve yaşam aradık. house ve ‘burada 20 ölü, burada 14, burada 8 ölü’ sözlerini duymak çok zorlayıcıydı. “
O gece Hatay’ın o tarafında zifiri karanlıkta yürüyorduk ve bu ifadeleri duymak korkunçtu. Bütün sokaklar bunu dinliyordu ve beni en çok etkileyen de buydu. Sloganımız ‘Hayat kurtarıyoruz ve umut kurtarıyoruz’ idi. Biz de bu süreçte yaşam bulma arzusuyla kendi umutlarımızı biriktiriyorduk.”
‘HER ŞEYİM YOK OLDU, ÇÖKTÜ’
Türkiye’deki depremin ardından birçok ülke buraya kurtarma ve yardım ekipleri gönderdi. Birkaç saat içinde Meksika, Kızıl Haç, Donanma Bakanlığı ve Ulusal Savunma Bakanlığı da dahil olmak üzere çeşitli kurumlardan cankurtaran ve eğitimli köpekler sağladı. 1985 Meksika depreminden sonra kurulan sivil toplum kuruluşu Topos Tlatelolco’nun kurtarma ekibinden bir grup da afet bölgesine sevk edildi. Bir sivil toplum girişimi olarak ortaya çıkan ve gönüllülerden oluşan Topos Adrenalina Estrella da çalışmalara katıldı. Moffitt, resmi prosedürleri 6 Şubat Pazartesi günü tamamladıklarını ve salı günü hemen Türkiye’ye hareket ettiklerini söyledi. İstanbul’a ulaştıktan sonra aynı gün Adana’ya uçtular ve oradan helikopterle Hatay’a nakledildiler.
Moffit şöyle devam etti: “Hatay’da gördüğüm manzara beni şaşırttı: Her şey yıkıldı, yıkıldı, kalan binalar da etkilendi ama binaların dışında kimse yoktu, muhtemelen kendi ülkemde gördüklerime alışmıştım, bazı yerlerde. Diğer Orta Amerika ülkelerinde insanlar orada olacağı için, “Kurbanların yakınları, gönüllüler. Buradaki sokaklar tenhaydı, tamamen ıssız alanlar vardı, çok kasvetliydi. Elektriğimiz yoktu ama acil durum ekiplerinin hareket ettiğini görebildik.”
‘EKİBİME HAYIR VERİLMEDİ’
Moffitt, çok sayıda insanın enkaz altında kaldığına inandığını ve birçok kişinin çaresizlik içinde çevre kasabalara sığınmak için şehri terk ettiğini söyledi.
Bu ilk izlenimin ardından Moffitt, geride kalanların ve yardıma gelenlerin kendilerini ve tüm uluslararası ekipleri nasıl “umarız” karşıladıklarını anlattı: ailem için bir şeyler yapabilirsin’ ‘Kendilerini yalnız hissetmiyorlar. Tüm ülkelerin buraya gelip kurtarma için kalplerini ve ellerini birleştirmeleri manevi bir dayanak olmuştur.”
Moffitt’in ekibi enkazdan kimseyi canlı çıkaramadı. Takımıma hayat verilmedi” dedi. sonsuz. Eşini kaybetmiş bir adam takım arkadaşıma, ‘Benimle bir fotoğraf çek, hayatım boyunca sana dua etmem için yanımda olsun’ dedi.”
‘İNSANLIK İÇİN ELİMDEN GELENİ YAPTIK’
Moffitt, birçok akraba için sevdiklerinin cesetlerini geri alabilmenin ne kadar önemli olduğunu söyledi: “Bunun hayatın başka bir kısmıyla ilgili olduğu, döngüyü tamamlamak üzere olduğu, bunun için ağlamak, yas sürecini başlatmak üzere olduğu kültürler var. tüm aile tarafından paylaşılır.Latin Amerika’da beden çok önemlidir ve ‘işte buradasın, şimdi senin için dua edebilirim’ deriz. Aynı şey Türkler için de geçerli, biz bu konuda elimizden gelen en insani desteği yaptık, olumlu bir sonuç çıkmadığı ve cenazenin mezardan çıkarılması gerektiği durumlarda da aynı özen ve özenle yaptık. saygıyla.”
‘HAİTİ’DEKİ DEPREMLE KIYASLIYORUM’
Moffitt, Meksika, El Salvador, Şili, Peru, Guatemala ve Ekvador ile Filipinler, Japonya, Endonezya ve ABD’de (İkiz Kuleler’de) sadece depremlerde değil, kasırga, fırtına ve diğer afetlerde de çeşitli yardım operasyonlarına katıldı. ). . Moffitt, “Ölü sayısı, yıkım, yıkılan ve etkilenen evlerin sayısı ve yerinden edilen aileler nedeniyle Türkiye’de yaşananları Haiti’deki depremle karşılaştırıyorum” dedi. Birçoğu yaralandı, Port-au-Prince ve çevresindeki şehirlerin çoğu harabeye dönerek 1,5 milyondan fazla Haitiliyi evsiz bıraktı.
1999 Türkiye depreminden kurtulan ve Moffitt’in grubuna da katılan bir kişi, “Orada sekiz kişiyi enkazdan kurtarma lütfuna sahip olduk” dedi.
Takım lideri olarak Moffitt, duygusal bir baskı hissettiğini söyledi: “Güçlü kalmak için çok çalışıyordum çünkü yıkılmak istediğim anlar oldu, ağlamak istedim. Çok zordu… Kaçmaya kararlı olmam gerekiyordu.” hayal kırıklığı, meslektaşlarıma yürek aşılamak ve ortak bir umut beslemek için “Enkazda bizimle birlikte çalışanlara gerekenleri aktarmak da değerliydi. Bütünlüğü korumak gerekliydi. Pek çok arkadaşımızla birlikte, elimizden gelenin en iyisini yapmış olmanın mutluluğu ve Türkiye’de yaşananları paylaşmak ümidiyle ayrılıyoruz.”
‘ÖLÇÜN HAYAT KURTARIN’
Moffitt sözlerini şöyle noktaladı: “37 yıldır tekrarladığım ana fikir, depremde kimsenin ne yapacağını bilmediği için ölmemesi. Hepimizin ne yapacağımız konusunda aile çapında planlar yapmamız gerekiyor. Ayrıca, mülkünüzü risk yönetimi ile güvence altına alın. Önleme minimum düzeydedir. Görünen ancak hayatınızı kurtaran şey olabilir.” (BBC Türkçe)
